Museo de Pontevedra

A obra de Juan Carlos Meana (Vitoria, 1964-Pontevedra, 2023) supón unha indagación na condición humana: na súa fraxilidade e nas súas esperanzas, na súa intemperie, fracasos e enigmas. Partindo do traballo co obxecto, asumindo aqueles apeiros cotiáns que conteñen a experiencia íntima dos instantes sen historia, ábrese a unha investigación que transita tanto polo debuxo coma pola instalación, a fotografía, a escritura e o vídeo.

Aborda cuestións coma a memoria, a experiencia e a contemplación, a melancolía ou o desexo; estados e crenzas que marcan unha subxectividade posta permanentemente en crise, pero orientada tamén cara á posibilidade de establecer relacións co mundo. Trátase dunha concepción da arte como tentativa de coñecemento e, ao tempo, como unha experiencia de transformación.

Nesta exposición -concibida como unha homenaxe ao creador recentemente falecido- realízase un percorrido polas diversas etapas e temáticas que abordou o artista e profesor da Facultade de Belas Artes da Universidade de Vigo. Comezando polo seu cuestionamento permanente do estatuto e sentido da obra de arte, entendida como unha proxección da intimidade do suxeito creador, e mesmo da función do propio taller do artista en todo este proceso de forte carácter existencial. O espazo da arte, alí onde este se xesta, ha de ser visto como un “laboratorio de conflitos”.

Comisario: Alberto Ruiz de Samaniego