Un bosquexo de Isidoro Brocos para o monumento ó Padre Feijoo

22/01/2015
Museo de Pontevedra

En 1885, Isidoro Brocos (1841- 1914) presentou un bosquexo para o concurso convocado para levantar en Ourense un monumento ó Padre Feijoo que se inauguraría en 1897. A obra é propiedade do Museo de Belas Artes dá Coruña e está depositada no Museo de Pontevedra, no que forma parte da súa exposición permanente.

O bosquexo de Brocos xa está de novo no Museo logo de formar parte da mostra O padre Feijoo. Cidadán libre dá República Literaria, que organizou o Museo Arqueolóxico de Ourense ó cumprirse 250 anos do falecemento do soado monxe benedictino do s. XVIII.

O monumento de Ourense responde á demanda de escultura civil que se produce no Século XIX apoiada polos poderes públicos, que fomentan a proliferación de monumentos dedicados a personaxes relevantes do momento, ou de períodos históricos anteriores. A obra do Padre Feijoo, importante intelectual do século XVIII, xustificaba sen dúbida que en 1876 constituísese unha comisión para erixirlle un monumento, con motivo do segundo centenario do seu nacemento, en Casdemiro, unha aldea do concello ourensán de Pereiro de Aguiar.

En 1881, Brocos, xa enviara outro bosquexo moi parecido ó que figurou no concurso de 1885, onde foi escollido o modelo presentado por Juan Adoitar e Dalmau, decisión moi criticada no momento da adxudicación e na inauguración, onde se deixou constancia do pouco acerto do artista.

O modelo de Brocos, a pesar de non resultar elixido, tiña maior calidade. Estilísticamente mostra o rexeitamento ó historicismo ecléctico, baseado en recursos formais do pasado, e asume o realismo, que se caracteriza polo emprego dunha indumentaria adecuada, o parecido físico, a observación dos detalles e a ruptura dos estereotipos establecidos. En definitiva supón asumir unha linguaxe moderna.

Ver artigo completo

Beatriz de San Ildefonso